De Baldadige Bijenkorf

Nou, voor nu is het een helaasje... Als ik het al zou kunnen bepalen, dan zou ik in elk geval een gaschromatograaf moeten hebben. En die hebben we niet staan. Maar het is wel een idee voor een practicum een keer. Want zo duur zijn ze niet. Binnenkort maar eens met sectiegenoten praten

Door te schudden verdeel je de gist beter, komt het beter in contact met de suikers en laat je de CO2 vrijkomen die het proces een beetje remmen. Nadeel is dat je zo misschien meer zuurstof in de must krijgt, waardoor een deel van de gist weer op hoge gisting overstapt (voortplanten i.p.v. suikers omzetten in alcohol).

Het kan zijn dat er bij mede maken ineens andere natuurwetten optreden, maar ik heb toch echt het idee dat hier iets staat wat niet helemaal klopt.

Koolstofdioxide is zwaarder dan zuurstof. Bij de gisting ontstaat koolstofdioxide, wat (ná de eerste nogal snelle gisting) rustig de vloeistof (wat later de mede word) verlaat. Omdat het zwaarder is dan zuurstof, zal de "koolzuurdeken" dikker en dikker worden, en na een tijdje is al het zuurstof verdreven uit de gistingsfles. En er zal pas weer  zuurstof in kunnen komen als het waterslot van de fles afgehaald word (of als de gisting klaar is en er licht "ingeademd" word door de mede (dat er dus lucht in de fles gezogen word)). Tot die tijd zal er geen zuurstof in de fles zijn, en kan er dus door schudden geen zuurstof in de mede komen.

Daarnaast is koolstofdioxide vele malen beter oplosbaar in water t.o.v. zuurstof (1,45 g/L koolstofdioxide, 0,039 g/L zuurstof). Dit betekend dat koolstofdioxide wat vrijkomt bij vergisting eerst in het water zal oplossen, en daarmee het zuurstof verdrijft uit het water. Toen ik de labo-opleiding deed, leidden we altijd koolstofdioxide door oplossingen om het zuurstofvrij te maken (dat ging namelijk sneller dan uitkoken).

Tot zover mijn beroepsdeformatie

Dank voor het welkom!

Alleen ben ik een wijze uit het oosten die in het westen is gaan wonen