Peter, het drinken van mede is meer een traditie van/voor het nieuwe jaar.
Lees hieronder een artikel uit 1906;
Deze drank, vroeger door dichters bezongen en in sierlijke bokalen den gasten in de huizen der aanzienlijken aangeboden, is in ons land gaandeweg onbekend geworden. Wel zijn er nog streken, waar de mee jaarlijks wordt aangemaakt om dan, gewoonlijk op Nieuwjaarsdag, bij de gebruikelijke bezoeken aan vrouwen en kinderen geschonken te worden, maar die drank kan eigenlijk niet meer als mede worden aangemerkt en kon beter honigwater genoemd worden.
Als antwoord op een vraag om inlichtingen naar mede kwam het volgende in:
„Dit gekookte en gezuiverde honigwater werd vroeger in Drente, althans in het Oostermoer in flesschen en kruiken bewaard voor den winter om er bij feestelijke gelegenheden en voornamelijk op den Nieuwjaarsdag vrouwen en kinderen van familieleden en vrienden op te tracteeren. Genoemde flesschen en kruiken werden na gekurkt te zijn nog met was dicht gemaakt en in den kelder bewaard. Ook bakte men nieuwjaarskoeken van roggemeel, vermengd met mee om er een zoeten smaak aan te geven, ter vervanging van stroop. Deze nieuwjaarskoeken werden in de rnime keuken (voorkamer van het gansche boerengezin) gebakken op een groot vuur in koekenijzers, waar dan somtijds drie personen mede bezig waren en dan stond op den vloer dicht bij het vuur, de korenwan, waarin de gare koeken gewipt werden, want er moest een grooten voorraad zijn voor den nieuwjaarsdag. Scharen bedelaars en kinderen van arbeiders gingen huis aan huis „veel zegen in 't Neijaar" wenschen en kregen dan nieuwjaarskoeken.
Voor familie en vrienden werden bij de „iemenboeren" koeken gebakken van gerstenmeel met honig, die zeer lekker smaakten. Dat mee wel op den nieuwjaarsdag werd gebruikt, bewijst het volgende rijmpje:
Veel geluk in 't Nieuwjaar!
Staat de mee voor ons klaar?
Schenk dan uit maar de flesch,
Want ze smaakt er maar best.
En een oud afteldeuntje bij de kinderspelen:
Une, mune, mak,
Oliekoeken bak!
Glaasje mee er bij,
Af zijt gij."