Bijzoeten is dus eigenlijk een "noodgreep" om achteraf aanpassingen te verrichten
Zei de mede-purist...
Wat ik vaak doe is met gewone honing de fles tegen max alcohol-% laten uitgisten, zodat je eigenlijk een soort droge witte wijn hebt (als ik het zo mag omschrijven), en de honing die ik er daarna bij doe bepaalt meer de smaak en hoe zoet ik hem wil hebben.
Behalve bij mijn "big daddy's brew" waar van begin af aan een heleboel soorten honing in zaten, toen dacht ik ook hup meteen genoeg honing om de eindstreep te halen.
Isilme zegt ook ergens dat teveel suiker in een keer de gistcellen kan uitdrogen (via osmose), dus dan begin je met niet teveel zoet, en naarmate het verder gist doe je er steeds wat bij. Bijv. bij rode wijn maken hebben we een keer gehad dat de gisting gewoon snel stopte, terwijl die wijn nog nergens over ging, en daarna hebben we het stukje bij beetje weer aan de praat gekregen door steeds een beetje over te hevelen in een andere fles met daarin een nieuwe giststarter, waarin het suikergehalte dus steeds wat lager werd gehouden.
Bijzoeten is dus eigenlijk een praktische werkwijze om meer controle te kunnen uitoefenen op het traject en het eindproduct
Maar hey, naarmate je meer ervaring hebt, zul je toch zien dat je een eigen werkwijze hebt en je eigen favoriete truucs om een drankje te creeren wat je zelf het lekkerst vindt. En dat maakt het alleen maar leuker om te proeven wat anderen maken en te kletsen over hoe ze het doen